Dit is een röntgenfoto van de onderarm van een ernstig kreupele, voormalig zwerfhond in het buitenland. Niet alleen zit haar hele lichaam vol met hagel, nadat ze is beschoten met een hagel- of jachtgeweer. Maar ze heeft ook een aantal oude breuken in de onderarm, opgelopen bij een later (auto)ongeluk. De botten zijn daardoor totaal misvormd.
Klik op de afbeelding om te vergroten.
Het is onvoorstelbaar, maar ze voelt zich fantastisch, nu ze een liefdevolle baas, een volle bak met voer en blijvend pijnstilling krijgt. Ze loopt zelfs trappen.
Om te voorkomen dat uw poes krols wordt of nakomelingen krijgt, is het verstandig haar te laten steriliseren. Vanaf 6 maanden leeftijd kan een poes ‘geholpen’ worden.
Tegenwoordig worden enkel de eierstokken of ovaria chirurgisch verwijderd (ovariectomie). Alleen als de baarmoeder (uterus) afwijkend is, wordt deze gelijktijdig met de eierstokken verwijderd (ovariohysterectomie). Feitelijk is de ingreep een castratie, maar in het dagelijks taalgebruik spreken we over een ‘sterilisatie van de poes’.
Voordelen van steriliseren van een poes
Behalve dat ze geen kittens meer kan krijgen en niet meer krols wordt, voorkomt u door een poes te laten steriliseren ook ontstekingen, tumoren of cysten van de melklieren, baarmoeder en eierstokken.
Eierstokcyste bij de kat
Op de afbeelding hieronder ziet u de 2 eierstokken of ovaria van een poes na sterilisatie. Het rechter ovarium bleek een grote cyste te bevatten. Een cyste is een holte gevuld met vocht. De met vloeistof gevulde holte is omgeven door een (eigen) cellaag. In dit geval was het een toevalsbevinding. De poes had geen klachten.
Ovarium- of eierstokcyste bij een 2 jarige poes. Het linker ovarium (losliggend, boven de tang) is normaal van grootte. Het rechter ovarium (onder de tang) is amper te herkennen; het bevat een ongeveer 3 cm grote cyste.
Poezen met een eierstok- of ovariumcyste kunnen verschillende problemen ontwikkelen:
Meestal is de cyste goedaardig.
De cyste zelf kan behoorlijk groot worden en daardoor veel ruimte innemen in de buik.
Het cystevocht bevat veel vrouwelijk geslachtshormoon (oestradiol) waardoor deze poezen bijna voortdurend krols of onzindelijk kunnen zijn. Sommige poezen vermageren door de constante krolsheid.
Zou je met een poes met een ovariumcyste een nestje willen fokken, dan kan blijken dat ze niet drachtig wordt.
Behandeling of therapie van een cyste op de eierstok bij een poes
De behandeling voor een ovariumcyste is het chirurgisch verwijderen van de aangetaste eierstok met de cyste. Wat in de praktijk bijna altijd neer komt op een complete (beiderzijdse) sterilisatie. Een meisje zonder eierstokjes.
Als met de poes moet worden gefokt, kunnen de cystische follikels in regressie gaan d.m.v. injecties GnRH of humaan choriongonadotrofine. Wij hebben hier geen ervaring mee.
Veel plezier met het bekijken van deze zomerse foto’s. (Wij behandelen geen koeien of schapen.)
Dierenarts De Laak Vathorst de dierenarts in Vathorst Amersfoort voor uw hond, kat, konijn, rat, vogel, witbuikegel of ander bijzonder huisdier.
Wij zijn betrokken bij u en uw huisdier.
Wij hebben kennis en ervaring.
Wij nemen alle tijd.
U en uw huisdier zullen zich ontspannen voelen in onze zeer professioneel ingerichte dierenkliniek.
Klik op de afbeelding om te vergroten.
Beide schapen kregen 3 lammeren en dat is best veel. De moeders besloten hun kroost te delen, nu is iedereen happy!Zo blij dat de zon schijnt!Voorjaar 2017. I.v.m. vogelgriep moesten deze kippen binnen blijven.“Mijn oren zijn enkel roze met tegenlicht in de zomer.” Zei het schaap.Koe in de wei; blije koe!Meidoornheggen in bloei.Groen gras en een blauwe lucht. Wat wil een mens nog meer?Donzig jong eendje.Blauwe regen, bijna uit de knop.Witte waterlelies in volle bloei.Bij op zoek naar honing in een digitalisbloem.Jonge witte zwaan op zoek naar voedsel tussen de waterlelies.
Een grasaar of kruiper heeft aan één kant een scherpe punt, die gemakkelijk door de huid heen prikt. Door zijn vorm kan de aar alleen maar vooruit, dieper in het lichaam van de hond terechtkomen.Van half juni tot en met augustus vormen wilde grassoorten grasaren. Tijdens een wandeling door het gras breken de aren gemakkelijk af en blijven aan de vacht van de hond kleven.
Reactie van het lichaam op een kruiper of grasaar bij de hond
Het hondenlichaam herkent de grasaar als een vreemd lichaam (corpus alienum) en zal er op reageren met een ontstekingsreactie.
Als een hond een kruiper in zijn poot heeft, zal hij er bijna onophoudelijk aan likken.
Er vormt zich een pijnlijke dikte (ontsteking of abces) tussen of op de tenen, met vaak centraal een zachtere plek of een gaatje.
Lang niet altijd bevindt de grasaar zich nog op de plaats van de dikte. De grasaar kan inmiddels onder de huid naar een andere plaats in het lichaam zijn getrokken (‘zwerven‘) óf door de hond eruit gelikt zijn.
Grasaren blijven makkelijker in een langharige hondenvacht hangen.
Grasaren of kruipers hebben een voorkeur voor ogen, oren en poten.
Tip | advies: Het is belangrijk dat u in de zomer de vacht van uw hond na iedere wandeling goed controleert op grasaren, met extra aandacht voor de ogen, oren en poten.
Laat bij een langharige hond, zoveel mogelijk de haren tussen de tenen verwijderen.
Ieder bot van een groeiend dier bevat groeischijven of epifysairschijven. De kraakbeencellen van de groeischijf delen zich voortdurend, waarna het gevormde kraakbeen wordt omgezet in bot. Zo groeit een bot in de lengterichting. Als het dier volwassen is zijn de groeischijven verdwenen (gesloten).
Omdat kraakbeen niet zo sterk is als bot, kan bij een jong dier gemakkelijk een breuk of fractuur ontstaan ter hoogte van de groeischijf.
Epifysiolyse (slipped capital femoral epiphysis) of fractuur van de groeischijf
In de heupkop van o.a. onvolwassen katten, honden en mensen bevindt zich ook een groeischijf. Bij groeiende mensen of dieren zien we hier regelmatig een breuk. Dit heet een dijbeenhals- of collumfractuur.
Ook zonder trauma is het mogelijk dat hierin een breuk (loslaten van de heupkop) ontstaat!
Het is niet duidelijk of de breuk in de groeischijf het gevolg is van botoplossing in de hals en kop van het bovenbeen, of andersom, dat eerst het bot zich oplost en er vervolgens een breuk optreedt.
Epifysiolyse bij de kat
Het komt vaker voor bij de kater.
Eén of beide heupen kunnen aangedaan zijn.
Het lijkt meer voor te komen bij de Maine Coon en Brits korthaar. Mogelijk is er een familiaire band.
De meeste katten krijgen klachten vóórdat ze 2 jaar oud zijn.
Katten die vroeg gecastreerd worden, groot zijn en overgewicht hebben lopen meer risico op het krijgen van epifysiolyse.
Beide heupen van deze tweejarige Brits korthaar kat laten op de röntgenfoto een losgelaten groeischijf (epifysiolyse) zien.
Behandeling of therapie; femurkophalsresectie
Omdat de aandoening erg pijnlijk is, is chirurgisch ingrijpen bijna altijd nodig.
Bij katten en kleine honden wordt de gehele heupkop en -hals verwijderd.
Enkele dagen na de operatie kan de kat beginnen met oefenen in het lopen, al snel nemen de banden en spieren van het bovenbeen de functie van de heupkop over. Het dier zal veel minder pijnlijk zijn dan voor de operatie.
Het vooruitzicht (prognose) is redelijk goed na verwijderen van de aangetaste heupkop(pen).
De chirurgisch verwijderde heupkopjes. Er is te zien dat het bot deels is opgelost en dat er al arthrose (botnieuwvorming) aanwezig is.
Katten en honden hebben twee losse schildklieren onder het strottenhoofd, links en rechts van de luchtpijp.
Een mens heeft één schildklier.
De schildklier is eigenlijk de ‘thermostaat’ van het lichaam.
Het hormoon (thyroxine of T4) dat door de schildklier wordt geproduceerd zorgt dat de organen sneller gaan werken. Waardoor bijvoorbeeld de stofwisseling en de spijsvertering toenemen.
Een te snel werkende schildklier bij de oudere kat
Vanaf ongeveer achtjarige leeftijd krijgen katten vaak te maken met een te snel werkende schildklier.
Een overactieve schildklier of hyperthyreoïdie is de meest voorkomende hormoonafwijking bij katten.
De oorzaak is bijna altijd een goedaardige dikte (tumor) in één of beide schildklieren, waardoor er te veel schildklierhormoon wordt geproduceerd.
Deze hormoonziekte is op verschillende manieren te behandelen.
Behandeling van hyperthyreoïdie is belangrijk, omdat het ernstige hart- en nierproblemen kan geven.
Een te snel werkende schildklier of hyperthyreoidie is de meest voorkomende hormoonziekte bij de kat. Wat opvalt, is dat deze katten hongerig zijn en veel eten en tóch magerder worden.
Verschijnselen | symptomen van een te snel werkende schildklier
Veel eten, toename van de eetlust.
Vaak meer ‘bedelen’ om voer, of zelfs eten stelen.
De kat schrokt het eten naar binnen.
Vermageren.
Onrustig, hyperactief (‘hyper’) gedrag.
Wisselend diarree en (soms) braken.
Slechte conditie van de vacht.
Snelle en bonzende hartslag.
Veel drinken en veel plassen.
Koele plekjes opzoeken, slecht tegen warmte kunnen.
De gevolgen van hyperthyreoïdie
Door de snelle stofwisseling worden de hartspier en nieren overbelast.
Dit kan leiden tot een hoge bloeddruk, hart- en nierfalen.
De diagnose hyperthyreoïdie
De diagnose ‘hyperthyreoidie’ wordt gesteld door bloed af te nemen en vervolgens de hoeveelheid schildklierhormoon (T4) in het bloed te bepalen.
Meestal worden ook de nier- en leverwaarden bepaald.
Er wordt extra aandacht besteed aan het aftasten van de luchtpijp (de schildklier kan één- of tweezijdig vergroot zijn) en het beluisteren (ausculteren) van het hart.
De behandeling of therapie van hyperthyreoïdie bij de kat
Medicijnen
Nadat de diagnose ‘hyperthyreoïdie’ gesteld is krijgt de kat één tot twee maal daags het medicijn thiamizol (Felimazole), soms moet daarbij ook medicatie voor te hoge bloeddruk of een slechte nierfunctie gegeven worden.
Na een aantal weken wordt opnieuw bloedonderzoek gedaan, om te bepalen of de hoeveelheid schildklierhormoon in het lichaam is genormaliseerd. Ook wordt de nierfunctie opnieuw bepaald.
De kat moet levenslang op de schildklierremmende medicatie blijven staan. De bloedwaarden moeten regelmatig worden gecontroleerd.
Sommige katten zijn erg lastig een pil in te geven. Voor deze katten is er een oorzalf die carbimazol bevat.
Het is een hele opgaaf om een kat levenslang dagelijks medicatie te geven. Ook vanwege de bijwerkingen (o.a. braken en verlies van eetlust) wordt vaak voor een operatie of behandeling met radioactief jodium gekozen.
Operatie
Als de schildklier éénzijdig vergroot is, kan men deze operatief verwijderen.
Voor de operatie moet er een scan (‘scintigrafie’) in een specialistische kliniek gemaakt worden, om te kijken of de andere schildklier niet aangetast is. Soms is er extra schildklierweefsel in de hals of borstkas aanwezig. Is dit het geval, dan is een behandeling met radioactief jodium de enige keuze.
Is de nierfunctie van de kat oké, dan heeft behandeling met radioactief jodium veel voordelen; het is veilig en kan zonder narcose worden toegepast.
Een nadeel is, dat radioactieve behandeling erg duur is. Bovendien moet de kat een aantal dagen in ‘quarantaine’ totdat hij niet meer ‘radioactief’ is.
Voer met verlaagd jodiumgehalte
Sinds 2012 is er Hill’s™ Prescription Diet™ y/d™ Feline,
een speciale voeding voor katten met hyperthyreoïdie verkrijgbaar. Hill’s y/d is een alternatief, als therapie met medicijnen een probleem is, bijvoorbeeld omdat de kat te onhandelbaar is.
De schildklier gebruikt jodium uit de voeding voor de productie van het hormoon thyroxine (T4).
Door het beperken van de opname van jodium via het voer vermindert de hoeveelheid geproduceerd schildklierhormoon. Hill’s y/d bevat heel weinig jodium.
Vooruitzicht | prognose hyperthyreoidie
Als de kat niet wordt behandeld zal hij uiteindelijk aan de ziekte overlijden. Vooral de hartproblemen als gevolg van de snelle schildklier kunnen fataal worden.
Hoe eerder met de behandeling wordt begonnen, hoe beter de vooruitzichten zijn.
Als de ziekte onder controle is, dan is er een goede levensverwachting.
Advies | tip als u kat veel eet en toch vermagert
Eet uw kat veel en valt hij af?
Drinkt uw kat veel en/of gedraagt hij zich overactief’?
Maak een afspraak voor een consult bij de dierenarts.
Het kan zijn dat de schildklier van uw kat te snel (‘hyperthyreoidie’) werkt.
De Cavalier King Charles Spaniël, Franse Bulldog en Mopshond staan in de top 3.
Een rashond aanschaffen. Welk hondenras is wijzer?
Lubach
NPO3 besteedde in het televisie programma Zondag met Lubach 2 april j.l. op humoristische en actuele manier aandacht aan het hondenrassenprobleem.
Bekijk waar selectie door de mens van de wolf toe leidde… 🤣.
Stamboom
“Een stamboom is een officieel bewijs van inteelt.”
Deze quote is niet van mij. Ik hoorde deze opmerking van een hoogleraar tijdens mijn studie diergeneeskunde. Helemaal nonsense is deze uitspraak niet. Hoe komt men aan een hondenras? Door gelijksoortige dieren met elkaar te paren, dat wil zeggen, dieren met dezelfde genenpool. Tja, en dan kom je al snel bij inteelt.
Tips voor als u een hond gaat aanschaffen
Koop geen hond, of het nu een rashond of kruising is, met een uiterlijk kenmerk waar ‘te’ voor staat. Dat wil zeggen:
Niet te groot en niet te klein.
Niet te zwaar en niet te licht.
Geen te platte neus of te plat hoofd.
Geen te grote, bolle ogen of een te groot, bol hoofd.
Geen te korte pootjes of een te lange rug.
En ga zo maar door..
Ook een onnatuurlijke bevruchting (‘een handje helpen’) of – geboorte (keizersnede) is een slechte toekomst voor een hondenras.
Met andere woorden alles wat extreem van het basisconcept ‘hond’ afwijkt, maakt de kans groter dat je een hond met lichamelijke problemen krijgt.
Verdiep u in het hondenras waarin u geïnteresseerd bent. Is het ras in zijn algemeenheid gezond? Is het temperament van de hond geschikt voor uw gezinssituatie? Vaak kan de rasvereniging u goede informatie geven.
In de Duitse naam voor Pasen ‘Ostern’, hoor je de oorspronkelijke betekenis van het feest van de lente, genoemd naar de godin Ostara. Ook in de Engelse benaming ‘Easter’, is de naam Ostara terug te horen.
De Germaanse Ostara is de godin van het leven en de vruchtbaarheid. Andere namen voor haar, in ander culturen en religies, zijn Venus, Aphrodite of Freya.
Dierenarts De Laak wenst u fijne paasdagen.
Haas, ei en kip
Op veel afbeeldingen zie je naast Ostara vaak een ei en een haas afgebeeld. Hier ligt de oorsprong van het paasei en de paashaas.
De haas aan de voeten van de godin Ostara was volgens de overlevering eerst gewoon een … kip. Ostara, de godin van de vruchtbaarheid en de lente zou een kip gehad hebben met een lastige gewoonte: het beestje verborg de eieren voortdurend. En dat pikte Ostara niet! Ze veranderde de kip in een haas, die de eitjes weer mocht gaan zoeken. Sindsdien zie je Ostara afgebeeld met aan haar voeten … een haas, ook een symbool van vruchtbaarheid.
